To, co dotąd było moje, już nie jest.
To, czego nigdy na własność nie posiadałam z nienacka trafiło w moje łapczywe dłonie.
Gubię się pomiędzy prawdą a fałszem. Nikt nie jest już na ‘tak’ albo na ‘nie’. Ile ‘może’ pomieści się w wielkiej przepaści. Nic, co mnie otacza nie jest stabilne ani pewne. Mieszają się wszystkie pojęcia ze sobą. Kolejny raz nie wiem, którą drogą podążać.
Szukam, tłukąc kompasy.
Żadne z naszych przypadkowych spotkań przypadkowym nie było. Podążaliśmy w ciemności w nadziei odnalezienia siebie nawzajem.
Olcia.
droga z morza
powrót do domu
*Dziś czuję się beznadziejnie
**szlaban czas zacząć...
*** aby porzucić wątpliwosci: wszystko, co znajduje się na blogu, to moje 'rzeczy'.Dawno porzuciłam kopiowanie czegokolwiek.
****kupiłam nową nieziemską książkę.
3 komentarze:
Jaką książkę?
uwazazam, ze nie ma przypadkowych spotkan i wszystko, nawet sekundy maja plyw na nasz zycie (:
a zdjęcia genialne...
po pierwsze: zajebiste, co ja gadam! MEGA ZAJEBISTE zdjecia! zwłaszcza ostatnie:D
po drugie: jaki szlaban
po trzecie: jak przeczytasz to możesz mi pożyczyć:D
i po czwarte: cóż za madra notka!!
^^
po 1. dziękuję :)
po 2. szlaban za zbyt dobrą zabawę na Olci 18 nastce...kiedyś podczas autobusowej podróży Ci opowiem
po 3. ok mogę Ci pożyczyć, jednak książka jest już pokreślona długopisem i niektóre kartki brudne od porannej kawy...mam nadzieję, że ci to nie przeszkadza :)
i po 4. Dziękuję po raz 2 :)
Prześlij komentarz